Festiwal wymyślił Władysław Szpilman. Pomysł został zaakceptowany przez ZAKR i jego organizacji podjął się PAGART. 25 sierpnia 1961 r. rozpoczął się I Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie.
Na początku występowali na nim wykonawcy polscy. Później stał się miejscem spotkań dla artystów z zaprzyjaźnionych krajów bloku komunistycznego. Przyjeżdżali też artyści z zachodu. Często we własnych krajach nie byli znani, a w Polsce stawali się gwiazdami. Trzy pierwsze edycje festiwalu odbyły się w hali Stoczni Gdańskiej (1961-63), później został przeniesiony do Opery Leśnej.
W 1977 r. Międzynarodowy Festiwal Piosenki zamienił się w Festiwal Interwizji. Miała to być konkurencja dla Festiwalu Eurowizji. Część konkursową podzielono na Konkurs Interwizji, gdzie występowali wykonawcy z krajów socjalistycznych, oraz Konkurs Wytwórni Fonograficznych, gdzie zapraszano także artystów z krajów kapitalistycznych. Przyjeżdżały sławy z zachodu: Gary Brooker, The Temptations, Boney M., Demis Roussos, Gloria Gaynor, Petula Clark.
Gdy na sopockim festiwalu w roku 1980 roku publiczność bawiła się w operze w Stoczni Gdańskiej robotnicy strajkowali. Wszystkie występy były monitorowane przez policję, aby nie zdarzyły się jakieś nieprzewidywalne akcenty poparcia. Następny festiwal został odwołany w ostatniej chwili.
Ponownie Festiwal został zorganizowany dopiero 1984 roku. W latach dziewięćdziesiątych zmienił się charakter festiwalu stał się bardziej komercyjny. W Polsce odbywa się wiele konkurencyjnych imprez. Sopot stracił swoją wyjątkowość. Kiedyś było to jedyne okno na świat kapitalistycznej piosenki, teraz jeden z wielu festiwali.
W ostatnich latach gwiazdami festiwalu byli :